Ik heb gezinnen mogen ondersteunen bij hun meest waardevolle bezit: hun kind, hun gezin. Dit vind ik iets heel bijzonders, omdat je gezinnen meemaakt in een kwetsbare situatie. Het is voor ouders een grote stap om iemand toe te laten en in vertrouwen te nemen. Op het moment dat dit lukt, kun je vanuit teamwork en positiviteit gaan samenwerken. Een aantal dingen zijn in dit proces onmisbaar: vastberadenheid, geduld, aandacht en een dosis onverwoestbaar optimisme. Geloven dat het anders kan, ook al lijkt dat nu ongrijpbaar. En het doel is altijd hetzelfde: zorgen dat het kind weer lekker in zijn/haar vel zit en dat ouders in hun kracht worden gezet.

​

Vanuit de jeugdzorg zag ik hoe intensief de zorg voor een kind met een extra ontwikkelingsbehoefte kan zijn. Ouders kunnen vaak niet terugvallen op hun netwerk of een oppas uit de buurt. Ik geloof in kwaliteit boven kwantiteit: dus door soms even gesteund te worden in de zorg voor jouw kind, kun je energie sparen die je op een later moment beter en met meer positieve aandacht terug kunt geven. Uiteindelijk is deze aandacht van ouders het allerbelangrijkst voor een kind.

Daarom startte ik Fier. Want een kind gelukkig en met plezier laten opgroeien hoef je niet alleen te doen. Dit doen we samen.